Sapanca’yla Maşukiye, iki ayrı yer değil; aynı kalbin iki atışı gibidir. Biri gölün mavisinde nefes alır, diğeri dağın yeşilinde. Ama ikisini birleştiren, geçmişin derin sesi…Maşukiye Merkez Camii Haziresi’nde taşlar sessiz değildir; her biri bir hatıra, bir dua, bir zaman yankısı. Kim bilir, belki biri size göz kırpar: “Selam, ben 1800’lerden geliyorum.”...